មនុស្សដែលមានលក្ខណៈដូចខាងក្រោមនេះ សុទ្ធតែជាមនុស្សដែលមានលាភសំណាង និងទទួលបានពរជ័យពេញមួយជីវិត។ មានសុភាសិតមួយឃ្លាពោលថា “បីចំណែកអាស្រ័យលើឋានសួគ៌ ប្រាំពីរចំណែកអាស្រ័យលើការព្យាយាម”។ មនុស្សម្នាក់ៗកើតមកលើលោកនេះ មានវាសនាខុសគ្នា។ ជោគវាសនាល្អឬអត់ គឺត្រូវកំណត់ដោយស្ថានសួគ៌មួយផ្នែក ប៉ុន្តែភាគច្រើនវានៅតែអាស្រ័យទៅលើការបណ្ដុះស្មារតីរបស់ខ្លួនឯង។ បើបុគ្គលអាចចិញ្ចឹមខ្លួនឯងនូវលក្ខណៈទាំង ៥ យ៉ាងនេះបាន នោះនឹងក្លាយជាអ្នកមាន និងមានជីវិតរុងរឿង។
១. ដឹងពីរបៀបសារភាពកំហុសដោយសកម្ម
មនុស្សដែលធ្វើខុសច្រើនតែមានទំនោរទូទៅមិនចង់ទទួលស្គាល់កំហុសរបស់ខ្លួន ផ្ទុយទៅវិញពួកគេព្យាយាមបន្ទោសអ្នកដទៃ ហើយគិតថាខ្លួនត្រូវ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការមិនទទួលស្គាល់កំហុស គឺជាកំហុសខ្លួនឯង។ មនុស្សដែលអ្នកត្រូវទទួលស្គាល់កំហុសអាចជាឪពុកម្តាយ មិត្តភក្តិ ហ្វូងមនុស្សក្នុងសង្គម សូម្បីតែកូនរបស់អ្នក និងមនុស្សដែលមិនល្អចំពោះអ្នកក៏ដោយ។ សម្រាប់អ្នកក្នុងការទទួលស្គាល់កំហុសមិនធ្វើឱ្យគេបាត់បង់អ្វីឡើយ ប៉ុន្តែក៏បង្ហាញពីការសមហេតុផល អ្នកដទៃនឹងអាណិតអាសូរ អត់ទោស និងមានចិត្តស្រឡាញ់កាន់តែច្រើនទៅវិញ។
២. អាកប្បកិរិយាទន់ភ្លន់ និងសន្តិភាព
ធ្មេញរបស់យើងរឹងណាស់ ប៉ុន្តែអណ្តាតរបស់យើងទន់ណាស់។ នៅពេលមនុស្សចាស់បន្តិច ធ្មេញរបស់ពួកគេនឹងជ្រុះ ប៉ុន្តែអណ្តាតរបស់ពួកគេនឹងនៅដដែល ហើយនៅតែទន់ដូចដើម។ ដូច្នេះហើយ បើអ្នកចង់បានអាយុវែង ហាត់ពត់ភាពទន់ភ្លន់ អត់ធ្មត់ កុំរឹងទទឹងខ្លាំងពេក មនុស្សដែលរឹងរូសពេកច្រើនតែធ្វើឱ្យឱ្យឯងរងទុក្ខតែប៉ុណ្ណោះ។ ដោយមានចិត្ត និងអាកប្បកិរិយាទន់ភ្លន់ នោះមនុស្សម្នាក់អាចរស់នៅជារៀងរហូតដោយសេចក្ដីអំណររហូតដល់ទីបញ្ចប់នៃជីវិត។
៣. ចិត្តល្អសប្បុរស ស្មោះត្រង់
ប្រភពនៃសេចក្តីអំណរទាំងអស់នៅក្នុងពិភពលោក គឺមកពីភាពស្មោះត្រង់។ បើចង់មានសំណាងច្រើន ទីមួយអ្នកត្រូវតែជាមនុស្សស្មោះត្រង់ និងចិត្តល្អ សម្លឹងមើលពិភពលោកដោយកែវភ្នែកទន់ភ្លន់ អត់ធ្មត់ និងរស់នៅដោយចិត្តកក់ក្តៅ។ មនុស្សស្មោះត្រង់គឺជាមនុស្សដែលមានការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគ្រួសារ រាប់អានមិត្តភក្តិដោយស្មោះ, អាកប្បកិរិយាទន់ភ្លន់ និងមិត្តភាពជាមួយមនុស្សចម្លែក តែងតែគិតអំពីអ្នកដទៃ នៅពេលដែលអ្នកអាចជួយអ្នកដទៃ តែងតែធ្វើឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ មិនខ្វល់ពីអាជីព ឬសមត្ថភាពសិក្សារបស់អ្នកដទៃ តែងតែគោរពឱ្យតម្លៃអ្នកជុំវិញខ្លួន។ ពួកគេតែងតែប្រទានពរដោយស្មោះពីសុភមង្គលតិចតួចរបស់អ្នកដទៃ តែងតែព្យាបាលដោយកម្រិតមធ្យម។ ប្រាកដណាស់ ភាពស្មោះត្រង់នេះក៏ត្រូវមានភាពទន់ភ្លន់ឱ្យបានច្រើនផងដែរ។
៤. រស់នៅដោយដឹងគុណ
បុរាណបានពោលថា៖ «ពេលផឹកទឹកត្រូវនឹកប្រភព» នេះជាពាក្យដែលបុរាណបាននិយាយអំពីការដឹងគុណ ។ ទោះបីវាជាចំបើងចុងក្រោយក៏ដោយ ក៏យើងមិនគួរភ្លេចថាការប្រឹងប្រែងនឹងបានរង្វាន់មួយពាន់ដងដែរ។ មានតែមនុស្សដឹងគុណប៉ុណ្ណោះដែលនឹងទទួលបានការគាំទ្រ និងជំនួយពីអ្នកដទៃកាន់តែច្រើន ហើយផ្លូវជីវិតនឹងកាន់តែបើកចំហរ។
មនុស្សដែលមិនចេះសងគុណ គឺដូចជាកាត់ផ្លូវខ្លួនឯងទៅរកភាពល្បីល្បាញ និងសំណាង ហើយជីកផ្នូរកប់ខ្លួនឯង។ វាមិនអីទេសម្រាប់អ្នកដទៃក្នុងការជួយអ្នកម្តង ឬពីរដង ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមិនផ្តល់មតិកែលម្អបន្តិចបន្តួចទេ នោះអ្នកទទួលយកសេចក្តីសប្បុរសរបស់អ្នកដទៃដោយយល់ស្រប ដែលនឹងធ្វើឱ្យអ្នកគ្រប់គ្នាមានការឈឺចាប់។ ពេលខ្លះពេលអ្នកជួបការលំបាកនាពេលអនាគត គ្មានអ្នកណាហ៊ានជួយទេ។
៥. ដឹងពីរបៀបដោះលែង
ជីវិតពោរពេញដោយបន្ទុកផ្លូវចិត្ត នៅពេលដែលយើងត្រូវការវា ពិតណាស់យើងត្រូវតែចេះថែរក្សា ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងមិនត្រូវការវាសម្រាប់ពេលនេះទេ ចូរយើងព្យាយាមដាក់វាចុះ។ ពេលដែលអ្នកគួរដាក់ចុះ ប៉ុន្តែមិនចង់ទុកវាចោល វាដូចជាមានផ្ទាំងថ្មសង្កត់លើអ្នក ធ្វើឱ្យពិបាកក្នុងការមានសេរីភាព។ ជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗមានកម្រិត ចេះបណ្តោយខ្លួនតាមពេលវេលា រៀនទទួលស្គាល់កំហុស ចេះគោរព ចេះអធ្យាស្រ័យគ្នា ទើបអាចរស់នៅដោយគ្មានសម្ពាធ៕