គុណតម្លៃស្នូល ៣ យ៉ាង ជួយឲ្យគ្រួសារជួបប្រទះនឹងរឿងល្អៗ សាងផ្ទះឲ្យមានសុភមង្គល
មនុស្សជាច្រើនជឿថាទ្រព្យសម្បត្តិសម្ភារៈមិនមែនជាតម្រូវការជាមុនសម្រាប់ការបង្កើតគ្រួសារដែលមានសុភមង្គល និងសំណាងនោះទេ។ អត្ថបទនេះនឹងចែករំលែកកត្តាសំខាន់ៗចំនួន 3 ដែលជួយសមាជិកគ្រួសារតែងតែមានអារម្មណ៍សុខសាន្ត និងភាពពេញលេញក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។ យើងតែងតែឮពាក្យថា "គ្រួសារគឺជាកន្លែងសន្តិភាពបំផុត"។
ប៉ុន្តែតើពិតទេថាគ្រាន់តែក្លាយជាអ្នកមាន និងជោគជ័យនឹងធ្វើឱ្យគ្រួសារមានសុភមង្គល? ព្រោះវាមិនពិតទេ។ គ្រួសារដែលមានសុភមង្គលមិនអាស្រ័យលើទ្រព្យសម្បត្តិ ឬ ឋានៈសង្គមទេ ប៉ុន្តែអាស្រ័យលើរបៀបដែលយើងបង្កើតទំនាក់ទំនងរវាងសមាជិកគ្រួសារ។
នៅក្នុងអត្ថបទនេះ ខ្ញុំនឹងចែករំលែកជាមួយអ្នកនូវកត្តាសំខាន់ៗចំនួន 3 ដើម្បីបង្កើតគ្រួសារដែលតែងតែពោរពេញដោយភាពរីករាយ និងសំណាង ភាពសុខដុមរមនា និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ការចែករំលែក និងមិត្តភាព ព្រមទាំងការដឹងគុណ និងការដឹងគុណចំពោះរឿងតូចតាច។
កត្តាទី១៖ ភាពសុខដុមរមនា និងសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក
គ្រួសារដែលមានសុភមង្គលតែងតែចាប់ផ្តើមដោយក្តីស្រលាញ់ និងការគោរពរវាងសមាជិក។ យោងតាមអនុបណ្ឌិតផ្នែកចិត្តវិទ្យា "ស្នេហាគឺជាគ្រឹះដ៏រឹងមាំបំផុតសម្រាប់ការកសាងទំនាក់ទំនងដ៏រឹងមាំរវាងឪពុកម្តាយ និងកូន ក៏ដូចជារវាងស្វាមី និងភរិយា"។
នេះមានសារៈសំខាន់ជាពិសេស ពីព្រោះនៅពេលដែលសមាជិកមានអារម្មណ៍ថាស្រលាញ់ និងគោរព ពួកគេនឹងកាន់តែមានការតាំងចិត្ត និងឆន្ទៈក្នុងការជម្នះរាល់ឧបសគ្គដោយធម្មជាតិ។
ភាពសុខដុមរមនាមិនមែនមានន័យថាមិនដែលមានជម្លោះនោះទេ ប៉ុន្តែយើងដោះស្រាយបញ្ហាដោយរបៀបណា។ សូមចាំថា ពាក្យទន់ភ្លន់ និងកាយវិការគិតពិចារណា អាចដោះស្រាយបញ្ហាល្អជាងការនិយាយខ្លាំងៗទៅទៀត។
ជាឧទាហរណ៍ ការអង្គុយញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចជាមួយគ្នាជារៀងរាល់យប់ ជជែកអំពីថ្ងៃរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា ឬ គ្រាន់តែចំណាយពេលពីរបីនាទីដើម្បីអោប និងសួរកូនរបស់អ្នកបន្ទាប់ពីថ្ងៃសិក្សាដ៏តានតឹង គឺជាវិធីដ៏មានអត្ថន័យបំផុតដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។
កត្តាទី២៖ ការចែករំលែក និងមិត្តភាព
គ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកយើងអាចរស់នៅដោយគ្មានការលំបាកនោះទេ។ នៅពេលនេះតួនាទីរបស់គ្រួសារកាន់តែសំខាន់។ ការសិក្សាមួយដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត Tuoi Tre បង្ហាញថា គ្រួសារដែលសមាជិកតែងតែមានឆន្ទៈចែករំលែក និងគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ទំនងជានឹងជំនះវិបត្តិជាងគ្រួសារដែលខ្វះទំនាក់ទំនង។
ដើម្បីបង្កើតភាពជាដៃគូ ជាដំបូងដាក់ខ្លួនអ្នកក្នុងស្បែកជើងរបស់អ្នកជាទីស្រឡាញ់។ នៅពេលដែលប្តី/ប្រពន្ធរបស់អ្នកនឿយហត់ពីការងារ កុំបន្ទោសគេ តែត្រូវស្តាប់ និងលើកទឹកចិត្តពួកគេ។ ពេលកូនធ្វើខុស ត្រូវបង្រៀនដោយអត់ធ្មត់ ជំនួសឱ្យការស្តីបន្ទោស។
ម្យ៉ាងទៀត ចូរបង្កើតទម្លាប់ចែករំលែកភាពសប្បាយរីករាយ និងទុក្ខសោកជាមួយគ្នា ទោះបីវាជារឿងតូចតាច ដូចជាការចម្អិនម្ហូបឆ្ងាញ់ៗ ឬ សម្អាតផ្ទះជាមួយគ្នាក៏ដោយ។ សកម្មភាពដែលហាក់ដូចជាសាមញ្ញទាំងនេះនាំមកនូវអារម្មណ៍ជាប់ជំពាក់យ៉ាងជ្រៅ។
កត្តាទី៣៖ ការដឹងគុណចំពោះរឿងតូចតាច
ជីវិតរវល់ធ្វើឱ្យយើងពេលខ្លះភ្លេចរបស់មានតម្លៃនៅជុំវិញខ្លួនយើង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យោងតាមអ្នកចិត្តសាស្រ្ត ការដឹងគុណមិនត្រឹមតែជាអាកប្បកិរិយាវិជ្ជមានប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាវិធីចិញ្ចឹមបីបាច់សុភមង្គលយូរអង្វែងទៀតផង។
គ្រួសារដែលចេះស្រឡាញ់គ្រាតូចៗនោះ នឹងតែងតែពោរពេញដោយភាពរីករាយ និងភាពកក់ក្ដៅ។
តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីអនុវត្តការដឹងគុណ? ចូរចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងរឿងសាមញ្ញ។ រាល់ព្រឹក និយាយពាក្យអរគុណនៅពេលអ្នកក្រោកពីគេងនៅក្បែរមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់អ្នក។ អរគុណកូនដែលចេះស្តាប់បង្គាប់ និងជួយម៉ាក់៕
ព័ត៌មានថ្មីៗ
